وزن عشق
بر واژه‎ها سنگینی می‎کُند
قلم پیش نمی‎رَود
سکوتَم
شعر عاشقانه می‎شود ..

نیلوفر_ثانی🌹

باز گرد
به متن بی‎دلیلِِ عشق
به شوروشیِ ملتهبِ عاشقانه‎ها
به مکث ِشب در بطن ماه
به بی قراری ِواژه ها

بازگرد
و درهای معبد چشم‎هایت را بگشا
از دریچه‎ی ِاتفاق ِبودن
به هُرم جان‎بخش ِزندگی
مهمانم کن
و بگذار تا فرجام ِهق‎هق ِمانده در گلوگاه ِانتظار
شانه‎هایِ تو باشد
به امنیت و وجدِ دیدار..

نیلوفر_ثانی🌹

دور نیست
یک روزی ، یک جایی
عاقبت عشق
هویدا خواهد شد ...

نیلوفر_ثانی 🌹

من از فرجام یک رویا
ترسیده‌ام
وقتی پا به‌پای ستاره‌ها
شب را گریسته‌ام
و طلوع را
به زعمِ روشنی‎بخشش
در گلوی حنجره‌ی خاموش
بلعیده‎ام
من از لمس یک حادثه
از فروغِ اتفاق دیدنت
می‌ترسم
که دست‌هایم
به پروانگی‌ها عادت نکرد
و تمام شدم
در پیله‌ی حسرت‌ها
دوری‌ها
من به شمِ آئینه
تنهایم
و عطر بودنم
همان هق هق ماه
در پناه پنجره‌ها‌ست
این کوچه سالها
متروک‌ست
و عشق
دری را به تجلی نمی‌زند
من از لمس تحقق یک رویا
ترسیده‎ام
من از داشتنت...

نیلوفرثانی

کجاست هم‌نوای دل
پاییز را مهربان بودن؟!
کجای این شهر مانده‌ای
کجای قصه‌ی ناتمام من؟

نیلوفر_ثانی

موهبت ِصدای ِتو
آیین ِبارانی بی امان
سکوت نکن
بر اعماق ِتاریکم ببار..

نیلوفر ثانی

آسمان ابر بود
و خورشید پنهان ِکوه
و دشت در سکوت
سنگی تنها
درهجوم باد و محاط خار
و تنها
تنهــا
تنهــا

طوفانی آمد سخت
و غبار بر فراز
و هیچ در پیرامون

سنگ چشم گشود
از پس طوفان
قاصدکی بر دلش نشسته بود
و این
آغازی دوباره بود

نیلوفر ثانی

خمیده ایم
در کوران ِتکرار هر سردی
در بغض های فروخورده از اندوه
مرده ایم
در شیب ِرخوت و درد
در ناله های رسیده از هرسو
مردابیم و دیگر هیچ
بهاری نمی زایدمان
از نو
ویرانیم و دیگر هیچ
زخمی نمی سازدمان
ازنو ..

نیلوفرثانی

تو در دشت عشق
چراغ پرهیاهوی شعر
بر پا می کنی
من از چهار جهت
به عطر بابونه
دل می‌بازم
و‌ جهان
پر می‌شود از
قاصدکانی که خبر از
تماشای بهار
دارند..

نیلوفر_ثانی

دست و دلِ عشق
باز است
پای تو که در میان باشد..

نیلوفر_ثانی

بیا کمــی
زنـــدگی را بدَویــم
شــاید
از اینهــمه غــم و دلتنــگی
جــلو بزنیــم..


نیــلوفر ثانی

ناگهان موجی رسید
نمیدانم ازکجا
به ساحلی انداخت مرا
من ماندم و
یک جزیره ی بی نشان
و انتظاری برای رسیدن ِقایق نجات ..

نیلوفرثانی

من به اندیشه ی یک کوچه حریصم
من به آن قامت ِ برخاسته ی سروی در باد
و به آن سایه ی نمدار سر پرچین
ظهر تابستان ..
من به باور دریایی تو محتاجم
که تمامم کند از عشق
که فرو شویدم از باران
که مرا دست به دست تو دهد
رویـا ..
من با آهسته ترین نغمه ی آغاز تو همراهم
که درونم بوزد نشئه ی پرواز
برساند به حقیقت ، به رگ ِ سرخ حیات
من به آن خوب ترین
حس ِ بارانی تو نزدیکم
و به این حادثه ایمان دارم
نوبت عاشقی وُ عشـق
همین امروزست ..


"نیلوفر ثانی "

درمن زنی ست

گرچه پاییـزَش طولانی

گیسوانش را

با یادی از تو

شکوفه می آراید..

نیلوفر ثانی

حواست نیست
پشت هر شعری در سکوت
احساس ِشاعری
ضامن کشیده‌ی ِانفجارست
آهسته بیا
فصل جنگ‌های موسمی
درراه‌ست ..

نیلوفر_ثانی

گفتم تنم زخمیِ انتظار شد
گفتی که از ازل با تو بوده‌ام
گفتم چرا دلتنگی امانم برید
گفتی که عشق از دلتنگی می‌رسد
گفتم بیا کمی روبرو شویم
گفتی تمام من، خودت بوده‌ای
گفتم دلم در هوایِ بوسیدنت
گفتی هوای من، همیشه بر لب بوسه‌ای
گفتم نرو تا هر نفس بمان
گفتی جانِ من ، مرا از من ربوده‌ای
تن در زمان و جان در دوام عشق
چه خوش!!
بر "جریده عالم" ثبتم نموده ای ..
نیلوفرثانی

حواست نیست
پشت هر شعری در سکوت
احساس ِشاعری
ضامن کشیده‌ی ِانفجارست
آهسته بیا
فصل جنگ‌های موسمی
درراه‌ست ..

نیلوفر_ثانی

شاخه‌ها
مأمن درنگ ِهزار پرنده
درخت اما همیشه
تنهاست..

نیلوفر_ثانی

اگر آمـــدی
خــبرم کن
در خــانه بــمانم
که از انــدوه نمــیرند
شــمعدانیهای ِ منتــظر و ُماهــی های ِحـوض
وَ لبخنــدی که بشوق
برلبانم میبنـــدد ،
که تـــو بیایی ُ کســی خـــانه نبـــاشد ....
«نیــلوفر ثانی»

خواستیم کسی به رویامان

دست درازی نکند👉

بخود آمدیم

در اسارت تاریکی

محبوس بود رویاهایمان..🍂

((نیلوفر ثانی))