دریای عشق تو

ساحل ندارد

به من بگو

بگو به من

چگونه عاشقت شوم

که تمام تو را خواسته باشم

وقتی که انتها نداری ؟!

پرویز صادقی

وقتی به تو و عشق فکر می کنم

آسان ترین راه

سکوت غمگینی ست

که در آن واژه ای مناسب

برای بیان احساسم به تو

نمی یابم

واژه ای که سنگینی عشق را

بر شانه هایش تحمل کند

پرویز صادقی

بگذار پشت سرمان

فاصله ها

هر چه دلشان خواست بگویند

وقتی که یقین دارمُ داری

از دل ما

خبر دارد عشق

پرویز صادقی

در عبورش از دلم

عشق تو را در من

یادگار روزگاران جا گذاشت

تا کی شود که قاصدکی

صدای پایت را

به گوش دل برساند،

خانه ای ساخته ام

خانه ای در باد

پرویز صادقی

می پرسند

چگونه این همه دوستت دارم

خیلی ساده است

پروانه ها

گل پرست به دنیا می آیند

پرویز صادقی

صورتت را

به واژه هایم نزدیک تر کن

می شنوی ؟

آوای بارانی که می گوید

عشق هرگز نمی میرد

حتّی اگر ندارمت !

پرویز صادقی

عشق

رنگین کمان عطرهاست

باید آن را

سر کشیدُ

پر از پروانه شد برای گل

پرویز صادقی

در بازار شب هایم

ماه می خرم

برای تغذیه ی واژه هایم

که بال بال می زنند

برای گفتن از تو

پرویزصادقی

آدمی

عشق را دوست دارد

کاش

عشق هم مرا دوست می داشت !

پرویز صادقی

واژه هایم

بازماندگان جای خالی توست

گریه هائی که در دهانم

پیر می شوند

در طعم اندوه عشق

پرویز صادقی

پشت سر

برایش حرف درمی آورند

جز تو

عشق هیچ معنای دیگری ندارد

پرویز صادقی

بودن یا نبودن

مسئله فرق می کند

گلی را تصور کن بدون پروانه

یا پروانه ای را بدون گل

یا هر دو را با هم

چه قدر فرق می کند بودُ نبودِ تو !

پرویز صادقی

آن قدر از تو

با دلم حرف می زنم

که وقت رفتن

با خودم خداحافظی می کنم

عاشق نیست پروانه ای که

بوی گل نمی دهد بالش

پرویز صادقی

می پرسند

چگونه این همه دوستت دارم

خیلی ساده است

پروانه ها

گل پرست به دنیا می آیند

پرویز صادقی

کمی از تو

برای عشق کافی ست

که در من

تمامِ تو

جا نمی شود

پرویز صادقی

اندوه عاشقانه ام

پنجره ای ست

که در آن هیچ اتفاقی

نمی افتد

جز پیر شدن چشم هایم

و آنچه می بینم :

جای خالی تو

پرویزصادقی

روزگارم

غریبانه ای ست در دو خط :

دلم پیش تو ست

خودم پیش تنهائی ام

پرویز صادقی

یادت باشد که

باران

تنها فصل مشترک من با توست

پرویز صادقی

دلتنگی برای عشق

گم شدن در احساس غمگنانه ای ست

که انگار هیچ وقت قرار نبوده است

کسی تو را پیدا کند
پرویز صادقی

چشم هایت به دنیا آمدند

تا رؤیاهای بی خانمان

صاحبِ خانه شوند

پرویز صادقی