در کوچه‌ی باران‌خورده‌ی خاطره‌ها
قدم می‌زنی با من،
بی‌چتر
اما با آغوشی از آفتاب
دوستِ خوب
مثل رود است در کویر
مثل بوی نان در خانه‌ای بی‌پنجره
مثل دستِ بی‌ادعا
که دلِ زخمی را
می‌گیرد آرام
گاهی سکوتت
از هزار واژه گرم‌تر است
و نگاهت
چراغی در شبِ درونم
ای رفیقِ بی‌مرز
در تو
خودم را پیدا می‌کنم
بی‌قضاوت
بی‌تظاهر
مثل آینه‌ای که
فقط روشنایی را می‌بیند
با تو
جهان
اندکی مهربان‌تر است
و من
کمی بیشتر شبیه خودم.
میعاد عصفوری🌹
برچسب‌ها: میعادعصفوری
تاريخ : چهارشنبه ۹ مهر ۱۴۰۴ | 11:54 | نویسنده : 🧡مُحَمّد❤️🪁🌳🕊 |