معلوم نیست
دنیا به چه ترتیبی پیش می رود
گاهی از نقطه ای کور
نا امیدی آژیر می کشد
گاهی نام یک دوست داشتن ابدی می ماند
گاهی دیوارها گلوله ها را در اغوش می گیرند
گاهی حباب ها روی آب جان می دهند
و گاهی منم که مثل سنگ ریزه ای ته چاه می مانم.
زهرا حبیبی
برچسبها: زهراحبیبی
تاريخ : دوشنبه ۲۱ مهر ۱۴۰۴ | 11:27 | نویسنده : 🧡مُحَمّد❤️🪁🌳🕊 |