خداوندا تو می‌دانی چه گویم
که هستی روز و شب در پیش رویم
منم آن دانهٔ تسبیح عشقت
که جز در خاک مشتاقان نرویم
هزاران ره به رویم پر ز غوغا
به جز راه تو من هرگز نپویم
همه سرگشته در دنیای فانی
به دنیا من تو را تنها بجویم
بود گنج جهان در دستم امروز
که دادی حسن خُلق و حسن خویم
اگر بویم گل سرخ و گل یاس
به یاد تو به نام تو ببویم
فلق از سوی تو آرد کرامت
شفق زینت بود از تو بسویم
چنان محوم به دنیای وجودت
که گُم باشم، اگر آیی بکویم
غفوری و کریمی و رحیمی
که هر دم با تو باشد گفتگویم
فروغ قاسمی
برچسب‌ها: فروغ قاسمی , خدا
تاريخ : دوشنبه ۳ آذر ۱۴۰۴ | 13:9 | نویسنده : 🧡مُحَمّد❤️🪁🌳🕊 |