چگونه می شود
از
پرتاب سنگ را گرفت
تا به او بگویم
پس گرفتن حرف هایش
دیگر
فرقی به حالم نمی کند ...

محمد شیرین زاده

حال پرنده ای را دارم
که پرواز را
از او گرفته اند
نمی توانم دردم را بیان کنم ...

((محمد شیرین زاده))

پروانه ها را
دلتنگ بهار می کرد
ابر ها را بیقرار بارش
پاییز را شرمسار حضور
و مرا
از همیشه دلباخته تر
وقتی برای رقص شرقی اش
دامن گلدار می پوشید ...🍒🌱


((محمد شیرین زاده))

چگونه می شود
از
پرتاب سنگ را گرفت
تا به او بگویم
پس گرفتن حرف هایش
دیگر
فرقی به حالم نمی کند ...

محمد شیرین زاده

هنوز نبودنت را عادت نکرده ام ...

چشمانم را دوخته ام به انتهای جاده ...

باور دارم تو خواهی آمد ...

و از پشت سر با دستانت ...

چشمانم را می گیری و مرا می خوانی ...

آن روز همه تنهایی ام خواهد مرد ...



((محمد شیرین زاده))

حالا که رفته ای
چه بگویم
به آن همه نارنجی
که در پاییز
یکی یکی
از شاخه ها می افتند
و سراغ ترا می گیرند

محمد_شیرین_زاده

چگونه می شود
از
پرتاب سنگ را گرفت
تا به او بگویم
پس گرفتن حرف هایش
دیگر
فرقی به حالم نمی کند ...

محمد شیرین زاده

" تنهایی"
نیمه دیگر من است
وقتی تو
در هیچ خاطره ای
تکرار نمی شوی ...

محمد_شیرین_زاده

در میان

آن همه

رنگ باختگی در پاییز

فقط دوست داشتن توست

که پر رنگ تر از همیشه

به چشم می آید

به دل می نشیند ...

((محمد شیرین زاده))

حالا که رفته ای
چه بگویم
به آن همه نارنجی
که در پاییز
یکی یکی
از شاخه ها می افتند
و سراغ ترا می گیرند

محمد_شیرین_زاده

شاید روزی اگر می آمدی

شعر هایم دیگر

حس دلتنگی نداشت

شاید این بغض فروخورده

دیگر از باران

تمنای هم آوازی نداشت

شاید روزی اگر می آمدی

زندگی دیگر

روز های تکراری نداشت

دیگر از فردا

طلوع صبح

رنگ تنهایی نداشت ...


((محمد شیرین زاده))

هنوز نبودنت را عادت نکرده ام ...

چشمانم را دوخته ام به انتهای جاده ...

باور دارم تو خواهی آمد ...

و از پشت سر با دستانت ...

چشمانم را می گیری و مرا می خوانی ...

آن روز همه تنهایی ام خواهد مرد ...

((محمد شیرین زاده))

تو همان شعری هستی
که هیچگاه
نگفتم اش
تا همیشه
در قلبم
باقی بماند

محمد_شیرین_زاده

یادت
پنجره ایست
رو به باران
که هوای دلم را
تازه می کند

محمد_شیرین_زاده

خیال نداشتم

شعری بنویسم

خیال تو

وادارم کرد

محمد شیرین زاده

تو آن سو موهایت را می بافی
من این سو
رویاهایم را
چه تفاهم غم انگیزی ...

محمد_شیرین_زاده

تو می روی

بی آنکه بدانی

بر شانه های تو

آشیانه کبوتری ست ...

محمد شیرین زاده

چون آفتابگردان ها

به وقت ظهر

تمام قد ایستاده ام

پای دوست داشتن ات ...

((محمد شیرین زاده))

از تو
هیچ چیز نمی خواهم
جز بودن ات
می شود؟
می‌شود آنقدر باشی
که ندانم
دلتنگی چیست ...

((محمد شیرین زاده))

و من زندگی را

همین گونه دوست دارم

با حسرت هایش

که بسیار

شبیه تو اند ...

محمد شیرین زاده