حسی که گفتم
شاید
با کمی قدم زدن
بگذرد،
مرا وسطِ خیابان
به گریه انداخت..

زندگی یعنی

امیدوار بودن عشق من

زندگی مثل دوست داشتن تو،

کاری ست جدی....

ناظم حکمت

در انتظار آمدن کسی بودن !
که می‌دانی نمی‌آید ...
حماقت نیست
عشق است !

ناظم حکمت

زندگی یعنی

امیدوار بودن عشق من

زندگی مثل دوست داشتن تو،

کاری ست جدی....

ناظم حکمت

زیباترین دریا
دریایی است که هنوز در آن نرانده‌ایم،
زیباترین کودک
هنوز شیرخواره است،
زیباترین روز
هنوز فرا نرسیده است،
و زیباترین سخنی که می‌خواهم با تو گفته باشم هنوز بر زبانم نیامده است...
‌
‌ناظم حکمت

و ما
زمستان دیگرى را
سپرى خواهیم کرد…
با عصیان بزرگى که درون‌مان هست
و تنها چیزى
که گرم‌مان مى‌دارد،
آتش مقدس امیدواریست!

ناظم حکمت

چسبيده‌ ام به تو
بسان انسان به گناهش
هرگز ترکت نمی ‌کنم

« شاعر : مرام المصری »

به خاطر آوردنت را دوست دارم
چه زیبا ، مرا از هم می پاشی

« شاعر : ناظم حکمت »

تو عشق بودی
این را از رفتنت فهمیدم

« شاعر : جمال ثریا »

درختان پر شکوفه بادام را دیگر فراموش کن
اهمیتی ندارد
در این روزگار
آنچه را که نمی‌توانی بازیابی به خاطر نیاور
موهایت را در آفتاب خشک کن
عطر دیرپای میوه‌ها را بر آن بزن
عشق من، عشق من
فصل پاییز است

ناظم حکمت

درختان پر شکوفه بادام را دیگر فراموش کن

اهمیتی ندارد

دراین روزگار

انچه راکه نمیتوانی بازیابی به خاطر نیاور

موهایت را در آفتاب خشک کن

عطر دیرپای میوه‌ها را بر ان بزن

عشق من، عشق من

فصل پاییز است

ناظم حکمت

درختان پر شکوفه بادام را دیگر فراموش کن

اهمیتی ندارد

دراین روزگار

انچه راکه نمیتوانی بازیابی به خاطر نیاور

موهایت را در آفتاب خشک کن

عطر دیرپای میوه‌ها را بر ان بزن

عشق من، عشق من

فصل پاییز است

ناظم حکمت

زیباترین دریا را

هنوز نپیموده اند

زیباترین کودک

هنوز بزرگ نشده

زیباترین روزهایمان را

هنوز ندیده ایم

و زیباترین واژه ها را

هنوز برایت نگفته ام...

(ناظم حکمت)

دندان بر گوشت سفید سیبی درشت زدن

در یک روز برفی پا نخورده ی زمستان، شفاف چون شیشه!

عشق من، چون لذت نفس کشیدن است

در جنگل پر برف سپیدارها، دوست داشتن تو...

(ناظم حکمت)

من , در تو , ماجراي به قطب رفتن يک کشتي را
من , در تو , کشف تقدير قمارباز را
در تو , فاصله ها را
من , درتو
ناممکني ها را دوست مي دارم
غوطه ور شدن در چشمان ات , چون جنگلي غوطه ور در نور
و خيس از عرق و خون , گرسنه و خشمگين
با اشتهاي صيادي , گوشت تن ات را به دندان کشيدن
من , در تو , ناممکني ها را دوست مي دارم
اما , نااميدي ها را
هرگز

ناظم حکمت
مترجم : ياشار ياغيش

به‌جا خواهد ماند؛

‏چایمان ته فنجان

‏کودکى‌هامان در کوچه‌ها

‏بغض سنگین شادمانى‌ها در گلویمان

‏و معشوقه‌هایمان

‏در دوردست‌ها

| ناظم حکمت |

+خیلی هامون کودکی خوبی داشتیم

اونم بخاطر هم بازی داشتن ..و شیطونی کردن واین چیزابود..

بقیه عمر فقط دلتنگی و حسرت واین چیزا بود:)

آنقدر بر شيشه هاي بخار گرفته شهر
حرف اول نام تو را نوشته ام
ديگر مردم شهر مي دانند
نام زيباي تو با کدام حرف شروع مي شود

ناظم حکمت

زیباترین دریا

دریایى است که هنوز در آن نرانده‌ایم

زیباترین کودک

هنوز شیرخواره است

زیباترین روز

هنوز فرا نرسیده است

و زیباترین سخنى که می‏خواهم با تو گفته باشم

هنوز بر زبانم نیامده است.

ناظم حکمت

چشمان بانوی من به رنگ میشی است
با امواجی سبز در درونشان
چون رگه های سبز بر طلا
یاران ! چگونه است این
در این نه سال
بی آنکه دستم به دست او بخورد
من در اینجا پیر می شوم
او در آنجا

محبوب من
که گردن بلورینت چین می خورد
ما هرگز پیر نخواهیم شد
زیرا که پیری
یعنی جز خود به کسی دل نبستن

ناظم حکمت

زندگي يعني اميدوار بودن محبوب من
زندگي
مشغله اي جدي است
درست مثل دوست داشتن تو

ناظم حکمت

دلِ ما همیشه شکسته‌ست فرزند
اما امیدواری
هیچوقت
از جیب چپ پیراهنمان
کم نشد...

زندگی یعنی امیدوار بودن محبوب من
زندگی
مشغله ای جدی است
درست مثل دوست داشتن تو

ناظم حکمت