او نگفت
دوستت دارم،
اما نامه اش را
اینگونه تمام کرد.
بال تو را میبوسم
پرنده قلبم...

فرانتس‌کافکا

عشق پیش نیاز خلقت هر چیزی است.
با پایبندیِ عاشقانه به چیزی که هنوز وجود ندارد، خلقش خواهیم کرد
ناموجود ، چیزی است که هنوز عاشقانه تمنایش نکرده ایم

فرانتس کافکا

عزیزترین، عزیزترینم

تو را عذاب می‌دهم. خواهش می‌کنم عزیزم مرا ببخش! یک گل رز برایم بفرست تا بدانم مرا بخشیده‌ای.

من در واقع خسته نیستم ولی بی‌حس و سنگینم و نمی‌توانم کلماتِ مناسب را پیدا کنم.

آنچه می‌توانم بگویم این است که: در کنارم بمان و تنهایم نگذار...

زندگی خیلی دشوار و غم‌انگیز است.

چطور آدم می‌تواند امیدوار باشد که خواهد توانست کسی را با نوشته برای خودش نگه دارد؟

با چنین وضعی آیا بوسیدنِ تو امکان پذیر است؟

آیا کاغذِ ناقابل را ببوسم؟

اگر اینطور باشد که می‌توانم پنجره را باز کنم و هوای شب را ببوسم.

| نامه به فلیسه / فرانتس کافکا |
+نامه هایی از جنس عشق..

از من می خواهید معقول باشم
و آن وقت خودتان به نامعقولانه ترین نحوی که
تصورش را می شود کرد ، رفتار می کنید !

ولی چه دنیایی است!
هیچ‌چیز نمی‌تواند دو نفر آدم را به این کاملی باهم یکی کند،
به خصوص که مانند من ‌و ‌تو دار و ندارشان فقط کلمات باشد.

دلم برایت خیلی تنگ شده
بی امان
بی دلیل
وحشتناک ...

چیزی غیر عادی در رابطه من و تو وجود دارد
خللی که تو نیز در پدید آوردنش بی آنکه مقصر باشی ، سهیمی ...

آیا تو، عزیز دلم، (همیشه کلمه‌ی عزیز دلم هست، چون کس دیگری را ندارم و نخواهم داشت)

هنوز هم مثل گذشته مرا دوست‌داری؟

نامه به فلیسه
فرانتس_کافکا

همه چیز را فراموش کن
پنجره ها را باز کن
اتاق را تمیز کن
باد به درون می وزد
تو فقط خالی بودنش را می بینی
در هر گوشه میگردی خود را نمی یابی

نابود هستم.
این از همه چیز برایم روشن‌تر است.
موضوع فقط این است تا آنجا که امکان دارد،

سرم را بالا نگه‌دارم تا غرق نشوم.

فرانتس کافکا

آیا از این آگاهی داری؟
عشق در نظر من آن است که تو خنجری هستی
که من در درون خویش می چرخانم !

ولی چه دنیایی است!
هیچ‌چیز نمی‌تواند دو نفر آدم را به این کاملی باهم یکی کند،
به خصوص که مانند من ‌و ‌تو دار و ندارشان فقط کلمات باشد.

دروغ اغلب تنها نشان دهنده‌ی این ترس است که

مبادا حقیقت خُردت کند. دروغ انعکاس حقارت ماست.

#فرانتس_کافکا

چیزی که تمام وجود مرا مجذوب می‌کند دلیلی ندارد که

حتی ذره‌‌ای هم در تو اثر کند و به عکس؛

چیزی که از دید تو معصیت است ممکن است در نظر من معصومیت باشد و به عکس؛
چیزی که برای تو وخامتی به دنبال ندارد،

ممکن است برای من حکم سنگ قبر را داشته باشد ... #فرانتس_کافکا

نقطه پایانی بر همه چیز بگذار .
آدم نمی تواند خودش را نجات دهد .
نمی تواند از پیش ، حسابِ همه چیز را بکند .
تو کمترین تصویری از آنچه برایت بهتر است نداری

روزی زرتشت شاگردان را اشارتی کرد
و این سخنان را سر داد:
همان کسی که او را «نجاتبخش» می‌نامند،
ایشان را در بند افکنده است:
در بندِ ارزش های دروغین و پوچ!
ای کاش کسی ایشان را
از چنگِ نجاتبخش‌شان نجات می‌بخشید.
آدمی را ارزش های دروغین و کلام های پوچ،
هولناک‌ ترین هیولاست.

وقتی بچه بودم خیلی تنها ماندم،

اما آن‌ها بیشتر به زور شرایط بود نه به انتخاب خودم.

اما حالا، با شتاب به طرف تنهایی می‌روم

همان‌طور که رودخانه‌ها با شتاب به سوی دریا سرازیر می‌شوند.

فرانتس کافکا
 

آنچه که جرأت می‌خواهد،
دوام آوردن است،
خود را به زندگی سپردن است،
گذراندن به ظاهر بیخیال روزهاست...

شادمانی‌های این زندگی
شادمانی‌های این زندگی نیست
بلکه ترس ماست از صعود به زندگی متعالی‌تر؛
رنج‌های این زندگی رنج‌های این زندگی نیست،
بلکه خودآزاری ماست به‌خاطر این ترس.