دوست دارم
گهگاهی سرم را بردارم
و به جای آن چناری بکارم
تا زیر سایه اش
اندکی استراحت کنم.

دنیا را به بچه‌ها بدهیم
دست‌کم برای یک روز
مانند بادکنک رنگارنگی به دستشان بدهیم
که بازی کنند
آوازخوانان در میان ستارگان بازی کنند
دنیا را به بچه‌ها بدهیم
مانند یک سیب درشت و مانند یک قرص نان گرم
دست‌کم یک روز شکمشان سیر شود
دنیا را به بچه‌ها بدهیم
برای یک روز هم که شده دنیا با دوستی آشنا شود
بچه‌ها دنیا را از دست ما خواهند گرفت
و درختان جاودان بر آن خواهند کاشت

#ناظم_حکمت

ما را شکست خورده
ما را با اشک‌هایمان رها کردند
و رفتند
و از آن روز بود که ما بخشیدن را
از یاد بردیم.

#ناظم_حکمت

به‌جا خواهد ماند چایمان ته فنجان ،
كودكى‌هامان در كوچه‌ها
بغض سنگین شادمانى‌ها در گلویمان
و معشوقه‌هایمان در دوردست‌ها ...

به‌جا خواهد ماند؛
چایمان ته فنجان
كودكى‌هامان در كوچه‌ها
بغض سنگین شادمانى‌ها در گلویمان
و معشوقه‌هایمان
در دوردست‌ها.

ناظم حکمت

ما را شکست خورده
ما را با اشک‌های ‌مان رها کردند
و رفتند
و از آن روز بود که ما
بخشیدن را از یاد بردیم...

ناظم حکمت

آنها دشمنان امیدند ، عشق من
دشمنان زلالی ِ آب
و درخت پر شکوفه
دشمنان زندگی در تاب و تب
آنها برچسب مرگ بر خود دارند
- دندان‌های پوسیده و گوشتی فاسد -
بزودی می‌میرند و برای همیشه می‌روند
آری عشق من
آزادی
نغمه خوان
در جامه‌ی نوروزی
بازو گشاده می‌آید
آزادی در این کشور

ناظم حکمت  
ترجمه احمد پوری

من هنوز گاهی یواشکی خواب تو را می‌بینم ،
یواشکی نگاهت می‌کنم ، صدایت می‌کنم ...
بین خودمان بماند اما من هنوز تو را ،
یواشکی دوست دارم ♥️

محل تولدش کجاست
چند ساله است
نمی دانم
و در پی دانستنش نیستم
هرگز نپرسیدم
و به آن نیندیشیدم
نمی دانم

همسرم
بهترین زن دنیاست
درباره ی او واقعیت های دیگر اهمیتی ندارد

ناظم حکمت

تو سرزمین ِ منی
در چشم های بلوطی ِ تو ؛
هاله های سبز
تو بزرگ ،زیبا ،پیروز
تو ،حسرت ِ دور و نزدیک ِ منی

و ما زمستان دیگری را سپری خواهیم کرد
با عصیان بزرگی که درون مان هست
و تنها چیزی که گرم مان می دارد
آتش مقدس امیدواری ست

چه زیباست
اندیشیدن به تو...
در میان اخبار مرگ و پیروزی...
چه زیباست اندیشیدن به تو...

#ناظم_حکمت

و من گاهی نه صورتت
نه چشمانت
که دلم میخواهد
صدایت را ببینم.‌..

#ناظم_حکمت

رفتن کار ساده ایی ست
در حالیکه
فراموش کردن
انقلابی ست بزرگ

ناظم حکمت

+وگاهی غیرممکن:))

دندان بر گوشت سفید سیبی درشت زدن

در یک روز برفی پا نخورده ی زمستان، شفاف چون شیشه!

عشق من، چون لذت نفس کشیدن است

در جنگل پر برف سپیدارها، دوست داشتن تو...

(ناظم حکمت)

دندان بر گوشت سفید سیبی درشت زدن

در یک روز برفی پا نخورده ی زمستان، شفاف چون شیشه!

عشق من، چون لذت نفس کشیدن است

در جنگل پر برف سپیدارها، دوست داشتن تو...

(ناظم حکمت)

و ما،
زمستان دیگری
سپری خواهیم کرد

با عصیان بزرگی
که درون ماست

و تنها چیزی
که گرم مان نگه می دارد
آتش مقدس امیدواری است...

تو را دوست دارم...
مثل خوردن نان آغشته به نمک!
مثل اینکه بیدار شوی،
با سوز و تب در نیمه شب!
و بچسبانی لب خود را به شیر آب خوردن!
مثل باز کردن یک بسته ی بزرگ،
که ندانی چیست!
با اضطراب،با شادی،با شبهه..
تو را دوست دارم...
مثل گذر
از روی دریا با هواپیما برای اولین بار!
مثل اینکه دلم را چیزی مور مور کند...
تو را دوست دارم...
مثل گفتن جمله ی" زنده ایم شکر!"

#ناظم حکمت

دل ما همیشه شکسته است

اما امیدواری

هیچ وقت از جیب چپ پیراهن مان گم نشد

و ما
زمستان دیگرى را
سپرى خواهیم کرد...

با عصیان بزرگى که درون‌مان هست
و تنها چیزى
که گرم‌مان مى‌دارد،
آتش مقدس امیدواریست!

ناظم_حکمت