هیچ گاه

نفهمیده ام

دوست داشتن چرا این همه

غم انگیز است!؟

هیچ گاه

نمی‌فهمم

چرا می‌گویند

آدمها با قلب‌هایشان عاشق می‌شوند؛

وقتی که من

همیشه عشق را،

در گلویم احساس می‌کنم...!

"هستی دارایی"

هیچ گاه
نمی‌فهمم
چرا می‌گویند
آدمها با قلب‌هایشان عاشق می‌شوند؛
وقتی که من
همیشه عشق را،
در گلویم احساس می‌کنم...!

هستی_دارایی

می باید اندکی

" دلخوشی "

برای روزهای

مبادا کنار می گذاشتم !

مثل همین روزها

که برای تکاندن این خانه،

به چیزی بیشتر از

وسواس زنانه محتاجم...

-
((هستی دارایی))

کفش‌هایم خسته اند !
پاهایم اما، امیدوار
هنوز می‌شود
هزار پله را
برای رسیدن به" تو "
بالا آمد.

هیچ گاه
نفهمیده ام
دوست داشتن چرا این همه
غم انگیز است ؟

هیچ گاه
نمی فهمم
چرا می گویند
آدمها با قلبهایشان عاشق می شوند

وقتی که من
همیشه عشق را
درگلویم احساس می کنم ؟

هستی دارایی

و من
به تازگی کشف کرده ام
روی این کره ی خاکی
موجوداتی زندگی میکنند
ناشناخته
به نام سخت جانان

همانهایی که
عاشقند و
امیدوار و
زنده

هستی دارایی

گاهی ادای رفتن در می آوری
فقط خودت میدانی که
چمدانت خالیست و
 پایت نای رفتن و
دلت قصد کندن ندارد
ادای رفتن در می آوری
بلکه دستی
از آستین درآید و
دودستی بازویت را بچسبد و
چشمی اشک آلود
زل بزند توی چشمانت و
بگوید
بمان !
و
تو چقدر به شنیدنش محتاجی ...
گاهی ادای رفتنی ها را در می آوری
بلکه به خودت
ثابت کنی
کسی خواهان ماندنت هست هنوز
و
وای از وقتی که نباشد کسی ...
با چمدان خالی و
پای بی اراده و
دل جامانده
کجا میشود رفت ؟؟
 کجا ...؟

هستی_دارایی

هیچ گاه
نفهمیده ام
دوست داشتن چرا این همه
غم انگیز است ؟

هیچ گاه
نمی فمم
چرا می گویند
آدمها با قلبهایشان عاشق می شوند

وقتی که من
همیشه عشق را
درگلویم احساس می کنم ؟

هستی دارایی

زن

همه چیزش شعر است ؛

چشمش

مویش

بویش...

" زن " که باشی همه کارت شعر از کار در می آید ؛

چای دم کردنت 

جانم گفتنت 

قاصدک فوت کردنت...

اما 

مردها همیشه شاعرهای بهتری هستند !!

" مرد " که باشی 

برای شاعری همیشه 

سوژه ای به زیبایی یک زن داری.

| هستی دارایی |

گاهی که نه 

همیشه 

به چیزی بیشتر از شنیدن 

دوستت دارم محتاجم !

به چیزی شبیه ؛

آسوده چشم باز کن 

هنوز هستم ...

| هستی دارایی |

بعدترها
روزی اگر
روی نیمکت یک پارک
با غریبه ای هم کلام شدی
حرف عشق که
درمیان آمد
لبخند بزن
مکثی کوتاه کن و
آهی بکش
و مرا چنین بیاد آور

قبل ترها
آن سالهای دور
یادش بخیر
شاعری بود
لبریز حس هزاران زن
عاشق و
بی قرار و
دلتنگ
هی ؛ بفهمی اندکی زیبا
شیفته و واله و شیدا

حیف اما
دلبری نمیدانست

هستی دارایی

کفش‌هایم خسته اند !
پاهایم اما، امیدوار
هنوز می‌شود
هزار پله را
برای رسیدن به" تو "
بالا آمد.

"هستی دارایی"

+سلامت باشید

گاهی که نه

همیشه

به چیزی بیشتر از شنیدن

دوستت دارم محتاجم!

به چیزی شبیه،

آسوده چشم باز کن

هنوز هستم...

هستی دارایی

کفش‌هایم خسته اند !
پاهایم اما، امیدوار
هنوز می‌شود
هزار پله را
برای رسیدن به" تو "
بالا آمد.

"هستی دارایی"

گاهی ادای رفتن در می آوری

فقط خودت می‌دانی که

چمدانت خالیست و پایت نای رفتن

و دلت قصد کندن ندارد.

ادای رفتن در می آوری

بلکه دستی از آستین درآید

و دودستی بازویت را بچسبد.

چشمی اشک آلود زل بزند توی چشمانت

و بگوید بمان !

 و تو چقدر به شنیدنش محتاجی ...

گاهی ادای رفتنی ها را در می آوری

بلکه به خودت ثابت کنی

کسی خواهان ماندنت هست هنوز

و وای از وقتی که نباشد کسی ...

با چمدان خالی و پای بی اراده و دل جامانده

کجا میشود رفت؟ کجا..؟

"هستی دارایی"

خیالت بیرون از خانه هم
بی کار نمیماند
گاهی دست میبرد توی لیست خریدم!
گاهی ایستگاههای مترو را جا به جا میکند؛
گاهی با شانه های من به عابران تَنه میزند
و ... بدتر از همه
گاهی...
این زن همیشه مغرور را
وادار به ریختن اشک در ملاء عام میکند... :)

گاهی که نه

همیشه

به چیزی بیشتر از شنیدن

دوستت دارم محتاجم !

به چیزی شبیه ؛

آسوده چشم باز کن

هنوز هستم...

‌شاید باورت نشود
گاهی
از شدت دلتنگی
راضی به هرچه بودن میشوم بجز خودم
مثلاً همین امروز  
آرزو می کردم
شاپرک ِگرفتار
در تار ِعنکبوت گوشه ی اتاقت باشم
همان قدر نزدیک
همان قدر بیچاره . . .😔😔

#هستی_دارایی‎‍

💭شاید باورت نشود

گاهی

از شدت دلتنگی

راضی به هرچه بودن میشوم بجز خودم!!

مثلاً همین امروز

آرزو می کردم

شاپرک گرفتار

در تار عنکبوت گوشه ی اتاقت باشم

همان قدر نزدیک

همان قدر بیچاره...

#هستی_دارایی