مرابه قبل برگردانید...

به خانه های حیاط دار

به زنگ های بلبلی

من آدم دنیای قدیمم..(:

بچه مدرسه ای که بودم

شهریور برایم ماه غم بود..

به سرعت تعطیلات تابستان تمام میشد...

روزها کوتاه میشد و آفتاب زود غروب میکرد

هوا رو به سردی می رفت

و دوباره به پاییز و مهر و مدرسه ختم میشد

و من چقدر از مدرسه متنفر بودم و هستم..

غم پاییز نمی گذاشت از شهریور لذت ببرم..

ولی یه وقتا خوبه ادم هوس پفک ولواشک ویخمک ونوشمک این آت وآشغالا میکنه

ولی می چسبه روح آدم رو زنده میکنه...آب آلبالو یخ و این چیزا

سال ها ماشینِ پیکان داشتیم

جمعه ها در خانه مهمان داشتیم

قرمه سبزی بود ماهانه ولی

املت و کوکو فراوان داشتیم

تورِ چین و نروژ و شیلی نبود

ما سفر در سطح استان داشتیم

ثلث اول ؛

ثلث دوم ؛

ثلث سه ...

امتحانات فراوان داشتیم

داخلِ حمام ما یک تشت بود

در خیالِ خود ولی .....

وان داشتیم

کارتونی که با همه ی اغراقش دوست داشتنی ترین کارتون ژاپنیه

‌دلمان تنگ بچگی میشود

همانجا که برای آبنبات چوبی🍭 توی

مغازه هم دست تکان میدادیم...

یادش بخیر برای ابتدایی ها وراهنمایی ها ودبیرستانی های قدیم

و الان فقط دبیرستان وراهنمایی یا پایه هفتم وهشتم حتما..یه روز فوق العاده ایه

پایان امتحانات...یادش بخیر چه حس وحال خوبی بود حالت پرواز...رهایی از درس

و مشق .......اون روزها چنین معنایی داشت سه ماه بعدش بازی وشیطونی واین چیزا

گذشت وهمه چی میگذرد وفقط خاطراتش به جا میمونه..بعضی ها امتحانات شون رو بد

یا همون تجدید میشند ناراحت میشند..ولی بعد سالها بهترین خاطره همون درسی هست

که افتادید..چون یادمه تابستون میرفتم برای تجدیدی با این ک گرم بود ولی حس ماورایی داشت

اینم دلداری اونایی که یکی دوتا امتحاناتت شون رو بد دادند ...

قدیمیا عاقلترین موجودات زمین بودند...اگه همه جا اینجوری بود

گرمای وسرمای زمستان بی معنا بود..

كاش ميشد به روزايى برگرديم
كه تنها دغدغه مون بازى كردن با كمترين امكانات بود
بهترين روزاى ما همون موقع ها بود
چقدر با همديگر مهربان بوديم
چه روزگار قشنگى داشتيم
دلها نزديكتر بود
حسادت كمتر بود ، يكرنگى و صفا بيشتر بود
چندين خانواده با همدلى و صميميت زندگى ميكردند
پر از خاطرات خوب
كه الان حسرت همون روزها رو ميخوريم
بازى با بچه هاى همسايه ، مهمانى هاى بى شيله و پيله دور همى ها
تو كوچه بازى كردن با خيال راحت
در خانه ها هميشه به روت باز بود
دنياى بچگى دنياى بى خيالى بود
چه روزاى خوشى از دست داديم
كاش براى چند لحظه پرت مى شديم به آن روزها