غریبه‌ای نگاهم می‌کند
غریبه‌ای هم‌کلامم می‌شود
به غریبه‌ای لبخند می‌زنم
با غریبه‌ای حرف می‌زنم
غریبه‌ای به من گوش می‌سپارد
و بر غم‌های ساده او می‌گریم
در این تنهایی
که غریبه‌ها را گرد هم می‌آورد

« شاعر : مرام المصری »

غریبه‌ای نگاهم می‌کند
غریبه‌ای هم‌کلامم می‌شود
به غریبه‌ای لبخند می‌زنم
با غریبه‌ای حرف می‌زنم
غریبه‌ای به من گوش می‌سپارد
و بر غم‌های ساده او می‌گریم
در این تنهایی
که غریبه‌ها را گرد هم می‌آورد

« شاعر : مرام المصری »

چسبيده‌ ام به تو
بسان انسان به گناهش
هرگز ترکت نمی ‌کنم

« شاعر : مرام المصری »

به خاطر آوردنت را دوست دارم
چه زیبا ، مرا از هم می پاشی

« شاعر : ناظم حکمت »

تو عشق بودی
این را از رفتنت فهمیدم

« شاعر : جمال ثریا »

چشم‌ به‌ راهم

و چشم‌ به‌ راه چه‌ ام؟

چشم‌ به‌ راه مردی با دست‌ هایی ‌ آکنده از گل

‌و لبهایی لبالب از واژه‌ هایی دلبرانه

مردی که نگاهم ‌می‌ کند و مرا می‌ بیند

با من حرف می‌ زند و حرف‌ هایم را می‌ شنود

مردی که به خاطر من اشک می‌ ریزد.

دلم به حالش می‌ سوزد و دوستش دارم.
مرام‌ المصری

ترجمه:اعظم کمالی

با خستگی راه می‌رفتم

پشت سرم را نگاه کردم

به نظر می‌آمد که دارم با طنابی می‌کشم

تپه‌ی اندوه را با دستِ راستم

و کوه امید را با دستِ چپم

" مرام المصری "

مردى كه دهان دارد
اما حرف نمى‌زند
لب دارد
اما نمى‌بوسد

مردى كه با بینى‌اش
هیچ‌چیزى را نمى‌بوید
با گوش‌هایش
چیزى را نمى‌شنود

مردى با چشمانِ غمگین و بازوانِ بلند
كه نمى‌داند چگونه به آغوش بكشد

مترسكى است
كه گنجشك‌هاى من را فریب داده

مرام المصری

خواهش می‌کنم
بیا...

قهوه‌ای سفارش داده‌ام
و از ترسِ آنکه مبادا دیر برسم
کیف پولم را فراموش کرده‌ام.

مرام المصری

دروغ هایت را به من بده
آن ها را خواهم شُست
و در گوشه ی دنج بی گناهی از قلبم
از آنها حقایق خواهم ساخت...

تو را زیر بالشم پنهان می کنم،
شبیه کتابی ممنوعه
چراغ ها خاموش می شوند
و صداها می خوابند ؛
سپس تو را بیرون می آورم
و حریصانه می بلعم . . .

چه مدت ترک شده بودی
که این چنین وحشت‌زده‌ای
چه مدت رنج‌ کشیده‌ای
تا چنین بی‌رحم شوی

_مرام المصری

چرا فراموش کرده ای
پیش از خوابت
چراغِ خواسته هایِ سوزانِ مرا
خاموش کنی؟
تو در من
نشانی درخشان به جای گذاشتی
برای پرندگانِ شکارچی.

مرام المصری

مرد بیشتر از این نمی خواهد
یک خانه
بچه
و همسری که دوستش بدارد
اما یک روز
از خواب بر می خیزد
و درمی یابد
که روحش
پیر شده

زن بیشتر از این نمی خواهد
یک خانه
بچه
و همسری که دوستش بدارد
یک روز
از خواب بر می خیزد
و می بیند
روحش
پنجره را باز کرده
و گریخته

مرام_المصری

به خوابی عمیق فرو برو
و در ذهنت
به بی خوابی من نپرداز
بگذار کمی
جاده های پوشیده از درخت را رویا کنم
و دشت های پهناور را
سوار بر اسب وحشی ام
من ، زنی هستم که فردا صبح
باید عاقل و آگاه باشد

شاعر : « مرام المصری »

از من ‌پرسیدی آیا دوست‌ات دارم ؟
متوجه شدم که تو عاشق سوال پرسیدنی
که عاشق منی
به عشق تو بله خواهم گفت
تو نیز از من ‌چیز دیگری مخواه
تا فاش نشود که عاشق پرسش و پاسخی
و همین کافی‌ست

مرام المصری
برگردان : اعظم کمالی

غریبه‌ای نگاهم می‌کند

غریبه‌ای هم‌کلامم می‌شود

به غریبه‌ای لبخند می‌زنم

با غریبه‌ای حرف می‌زنم

غریبه‌ای به من گوش می‌سپارد

و بر غم‌های ساده او

می‌گریم

در این تنهایی که

غریبه‌ها را گرد هم می‌آورد

((مرام المصری))

ترجمه: سید محمد مرکبیان

دروغ هایت را به من بده
آن ها را خواهم شُست
و در گوشه ی دنج بی گناهی از قلبم
از آنها حقایق خواهم ساخت...

در میزنند
کیست؟
گرد و خاک تنهایی ام را جارو میزنم زیر فرش
لبخندی بر صورتم‌میگذارم
ودر را باز میکنم....:)

رد تو را دنبال می‌کند، سایه‌ام
قدم به قدم که می‌روی
قدم به قدم که باز می‌آیی
چون گناهی
در تو آویخته‌ام
بی آرزوی رستگاری...

دختر : مادر، آزادی چیست؟
مادر : آزادی چیزی گران‌بهاست
دختر : پس ما نمی‌توانیم آن را بخریم؟
مادر : آن‌ها کاری می‌کنند که بهایش، زندگی‌مان باشد ...

دروغ هایت را به من بده
آن ها را خواهم شُست
و در گوشه ی دنج بی گناهی از قلبم
از آنها حقایق خواهم ساخت...