و من دوستت دارم

اما از درگیر شدن در تو

وابسته شدن به تو یکی شدن با تو می ترسم

و من دوستت دارم

تجربه هایم به من آموختند

که از عشق زنان دوری کنم.

#نزار_قبانی

بيست سال در سفر عشق

اما جاده هنوز ناشناخته.

گاه پيروز شدم

اغلب از پا افتادم.

بيست سال سر در كتاب عشق

و هنوز در نخستين برگ.

(نزار قباني- شاعر سوري)

حرف‌های تو مثل قالی ایرانی‌ست

و چشمهایت

گنجشک‌های دمشقی

که بین دو دیوار می‌پرند.

قلب من مثل کبوتر

بالای حوضچه‌ی دستانت پر می‌کشد

و در سایه‌ی النگوهایت می‌آرامد

و من دوستت دارم

امّا می‌ترسم گرفتارت شوم…!

نزار قبانی

برای اولین بار است

در طول زندگی ام می بینم

ماه در خانه ام

پابرهنه راه می رود!

| نزار قبانی / ترجمه:یدالله گودرزی |

وقتی گفتم:

دوستت می دارم

می دانستم که الفبایی تازه را اختراع می کنم

به شهری که در آن

هیچ کس خواندن نمی داند!

شعر می خوانم

در سالنی متروک

و شرابم را در جام کسانی می ریزم

که یارای نوشیدنشان نیست!

(نزار قبانی)

مرا با چشمانت عاشق نشو

چه بسا از من زیباتری بیابی

مرا با قلبت عاشق شو

که قلب ها هرگز مشابه هم نیستند

| نزار قبانی |

چقدر شبیه ماهی هستی

پرشتاب در عشق

ترسو در عشق

هزاران زن را در من کشتی

و ملکه شدی...

| نزار قبانی |

چگونه می‌خواهی حجم اندوهم را تخمین بزنم؟

اندوهم چون کودکی‌ست،

که هر روز زیباتر می‌شود

و بزرگ‌تر...

| نزار قبانی |

وقتی تو را دوست می دارم

بارانی سبز می بارم

بارانی آبی

بارانی سرخ

بارانی از همه رنگ

از مژگانم گندم می روید

انگور

انجیر

ریحان و لیمو

وقتی تو را دوست می دارم

ماه از من طلوع می کند

و تابستانی زاده می شود

و چشمه ها سر شار می شوند

وقتی به قهوه خانه می روم

دوستانم

گمان می کنند که بوستانم

(نزار قبانی)

نمى دانم چه کار بايد كنم ؟
آيا بايد از سرنوشتى كه تو را
در پيش پايم قرار داد قدردانى كنم ؟
همان سرنوشتى كه باعث شد
در چشمهايت آب شوم
همان چشمهايى كه مرا در دريائى بي قرار غرق
و سيماى تو را بر چهره ام حك کرد
آن گونه که همه تورا در چشمهايم پيدا مي کنند
وحروف نام تو را در قلبم جاي داد
و عشق تو را در خونم جارى کرد
آآآه عشق من
تو را به خدا به من بگو
آيا بعد از اين همه عشق
عاقلانه است كه فراموشت كنم ؟

نزار قباني

بگو دوستت دارم تا زیبائیم افزون شود
که بدون عشق تو زیبا نخواهم بود
بگو دوستت دارم تا سر انگشتانم
طلا شده، و پیشانیم مهتابی گردد
بگو و تردید نکن
که بعضی از عشق ‌ها قابل تأخیر نیستند
اگر دوستم بداری تقویم را تغییر خواهم داد
فصل‌ هایی را حذف نموده
یا فصل‌ هایی را به آن اضافه خواهم کرد
و زمان گذشته را به پایان خواهم رساند
و به جای آن پایتختی برای زنان تاسیس خواهم کرد
اگر تو معشوقه‌ ام شوی، من پادشاهی خواهم بود
و ستارگان را با سفینه‌ ها و لشکریان فتح خواهم کرد
از من خجالت نکش، که این فرصتی ست برای من
تا پیام آوری باشم میان تمام عاشقان

نزار قبانی

طولش نمیدهم
چرا که عشق
روشن و مختصر است ؛
مَن هلاک کسی چون توام
که روزی از راه برسد...

مطمئن باش بانویم
که نیامده‌ام سرزنشت کنم
یا تو را به ریسمانِ خشمم بیاویزم
و نیامده‌ام که با تو دفترهای کهنه‌ام را بازخوانم
من مردی‌ام
که دفترهای عشقِ قدیمی را نگه نمی‌دارد*
و هرگز به آن‌ها بازنمی‌گردد
اما آمده‌ام که سپاست گویم
برای آن گل‌های اندوه که در من کاشتی
مرا آموختی که گل‌های سیاه را دوست بدارم
بخرم
و به دیوارهای اتاقم بیاویزم

قصدم این نیست
که پرده از فرصت‌طلبی‌هات بردارم
یا ورق‌هایِ مغشوشی را کشف کنم
که دوسال با آن‌ها بازی کردی
آمده‌ام سپاست گویم
برای فصل‌هایِ گریه
و شب‌هایِ درازِ درد
و تمامِ آن برگ‌هایِ زرد
که بر زمینِ زندگی‌ام نثار کردی
تو اگر نبودی کشف نمی‌کردم
لذتِ نوشتن به‌رنگِ زرد را
و لذت اندیشیدن به‌رنگِ زرد
و لذتِ عشق به‌رنگِ زرد را

نزار قبانی
مترجم : آرش افشار

*عشق

نگران نباش شیرین ترینم
تو در شعر من و کلمات من هم هستی
تو ممکن است با گذشت سال ها مسن شوی
اما در صفحه هایی که نوشته ام
همیشه جوان خواهی ماند

نزار قبانی
مترجم : عباس پژمان

هر چه موهایت بلندتر
عمر من بلندتر است
گیسوان آشفته روی شانه هایت
تابلویی از سیاه قلم و مرکب چینی و پرهای چلچله هاست
که به آن دعاهایی از اسماء الهی می بندم
می دانی چرا در نوازش و پرستش موهایت جاودانه می شوم ؟
چون قصه ی عشق ما از اولین تا آخرین سطر
درآن نقش بسته است
موهایت دفتر خاطرات ماست
پس نگذار کسی آن را بدزدد

نزار قبانی

بنشین تا ببینم
تا کجا مرز چشمان توست
تا کجا مرز غم های من است
آبهای ساحلی تو کجا آغاز می شود
خون من کجا پایان می گیرد

بنشین تا به تفاهم برسیم
که بر کدام پاره از اجزای پیکر من
فتوحات تو خاتمه خواهد گرفت
و در کدام ساعت از ساعات شب
شبیخونهای تو آغاز خواهد شد

کمی با من بنشین
تا بر سر شیوه ای از عشق به توافق برسیم
که در آن نه تو کنیز من خواهی بود
و نه من مستعمره ای کوچک
در فهرست مستعمره های تو
آنها که از سده هفدهم
خواهان آزادی از نارهای سینه ی تواند
و آن دو گوش نمی دهند
هیچ گوش نمی دهند

نزار قبانی

چگونه می‌خواهی حجم اندوهم را تخمین بزنم؟

اندوهم چون کودکی‌ست،

که هر روز زیباتر می‌شود

و بزرگ‌تر...

| نزار قبانی |

میبوسمت

بدون سانسور

و می گذارمت تیتر درشت روزنامه

آنجا که حروفش را بی پروا چیده اند

وخبرهایش را محافظه کارانه

و من همیشه 

زندگی را آسان گرفته ام

عشق را سخت
‌

نزار قبانى

دوست داشتنت را 

از سالی به سال دیگری جا‌به جا می کنم !

مثل دانش ‌آموزی 

که مشقش را

 در دفتری تازه پاک نویس می کند ...!

صدای تو ، 

عطرتو ، 

نامه ‌های تو

شماره تلفن تو و صندوق پستی تو را هم منتقل می کنم

و می آویزمشان به کمد سال جدید

اقامت دائمی قلبم را

 به تو می دهم

تو را دوست دارم

و هرگز رهایت نمی ‌کنم !

بر برگه‏ ی تقویم آخرین روزِ سال

در آغوش می گیرمت

و در چهار فصل سال می‌ چرخانمت ....

| نزار قبانی |

" منّی رسالَهُ حُبّ

و منکِ رِسالَهُ حُبّ

و یَتَشَکَّلُ الرَّبیع..."

از نامه‌‌های عاشقانه‌ی من

از نامه‌های عاشقانه‌ی تو

بهار شکل می‌‌گیرد...

| نزار قبانی |