احمقانه است

هرگاه قلبم صدای در زدنی را می شنود

درهایش را باز می کند

مرام المصری/چون گناهی آویخته در تو

ترجمه:سیدمحمدمرکبیان

می گویی

اگر دارت بزنند

اگر تو را از دست بدهم

می میرم!!

تو نمی میری دلبندم

خاطره ام چون دود سیاهی

در دست باد محو خواهد شد

حتما نمی میری

بانوی گیسو حنایی قلب من

عمر اندوه در قرن بیستم

یک سال بیش نیست

"ناظم حکمت"

بعضی ها هرقدر که بروند

بیشتر می مانند

بعضی ها هم

هر قدر که بمانند

بیشتر می روند..

"ازدمیرآصف"

چه مدت ترک شده بودی

که این چنین وحشت زده ای...

چه مدت رنج کشیده ای

تا چنین بی رحم شوی...

و چندبار میان این و آن

من را مبهوت کرده ای

آه ای عشق

"مرام المصری/ترجمه سیدمحمدمرکبیان"

چون گناهی آویخته در تو/نشر چشمه

برو!

تو را به خدا برو!

نتوانستیم

به همدیگر بپیوندیم

آنگونه که رودها

به دریا میپیوندند.

برو!

آنگونه که مه میرود و

در دره ها گم میشود.

برو!

عشق را

لقمه لقمه در دهان تو گذاشتم

اما تو...

برو!

تو را به آبها سپردم

به آبهای جاری و گل آلود

برو!

دیگر جز خدا

برای هیچکس وقت ندارم...

 "علی حاجی"

آن گاه که درباره تو مي نويسم

با پريشاني دل نگران دواتم هستم

و باران گرمي که درونش فرو مي بارد

و مي بينم که مرکب به دريا بدل مي شود

و انگشتانم ، به رنگين کمان

و غم هايم ، به گنجشکان

و قلم ، به شاخه زيتون

و کاغذم ، به فضا

و جسم ، به ابر

خويشتن را در غيابت از حضورت آزاد مي کنم

و بيهوده با تبرم بر سايه هاي تو بر ديوار عمرم حمله مي کنم

زيرا غياب تو ، خود حضور است

چه بسا که براي اعتياد من به تو

درماني نباشد به جز جرعه هاي بزرگي از ديدار تو

در شريان من ..

" غاده السمان "

قلبي بود و

در آن قلب واژه اي

و در آن واژه دردي

و آن درد را سه حرف بود ...

واژه اي بود كه در آن قلبي بود

و در آن قلب دردي بود

و نبود آن درد را درماني هيچ ...

عجب جهان دل آشوبي ...


" واراند - شاعر ارمنی "

گاهی زود می رسم

مثل وقتی که به دنیا آمدم

گاهی اما خیلی دیر

مثل حالا که عاشق تو شدم در این سن و سال

من همیشه برای شادی ها دیر می رسم

و همیشه برای بیچارگی ها زود!

و آن وقت یا همه چیز به پایان رسیده است

و یا هیچ چیزی هنوز شروع نشده است

من در گامی از زندگی هستم

که بسیار زود است برای مردن

و بسیار دیر است برای عاشق شدن

من باز هم دیر کرده ام

مرا ببخش محبوب من

من بر لبه ی عشق هستم

اما مرگ به من نزدیک تر است

"عزیزنسین"

نقطه و خط و حرف

نقطه خط مي شود

و خط به حرف بدل مي گردد

حرف واژه را مي سازد

واژه هم به عشق شكل مي بخشد

يعني به آفتاب بي آهو

يعني به جاودانگي ي بي مرز ...

عشق من بنگر چه آسان است

جاودانگي را درنورديدن

تنها بايد كه نقطه اي داشته باشي

يعني كه بايد قلب داشته باشي

قلبي كه رنگ عشقي جنون آسا با خود دارد.

قلبي كه با خشونت بيگانه ست ...

" واراند - شاعر ارمنی "

بزرگترین گناهی را که یک انسان می‌تواند مرتکب شود

مرتکب شده‌ام ،

خوشبخت نبوده‌ام .

بگذار بهمنِ یخ زدهِ بیرحمِ نسیان

مرا در کام خود فرو برد، نابود کند، بی شفقتی .

پدر و مادرم مرا برای زیبایی و

بازی شگفت‌انگیز زندگی به دنیا آوردند ،

برای زمین، آب، آتش و هوا

من به آن‌ها خیانت کردم از این‌رو که خوشبخت نبودم

و آرزوی نخستین آن‌ها برآورده نشد .

ذهن من خود را وقف لجاجت متقارنی برای هنر کرده است

که دمیدن در حباب است ،

من بزدل بودم .

آن‌ها شجاعت را به من آموختند .

و من آن را پس زدم،

آنچه بیش از هرچیز مرا دنبال می‌کند:

من انسانی نگون‌بخت بوده‌ام .

"خورخه لوئیس بورخس"

برگردان:مودب میرعلایی"

فریاد می کشم:

"تو را دوست دارم"

تمام کبوتران

سقف کلیساها را

رها می کنند

تا دوباره در لابلای گیسوان من

لانه بسازند.

"سعادالصباح"

بسیار چیزها هستند، زنگ می‌زنند و

از یاد می‌روند و

سپس می‌میرند

همچو تاج و

عصای مُرصّع و

تخت پادشاهان !

بسیار چیزهای دیگری هستند

نمی‌پوسند و

از یاد نمی‌روند و

هرگز نمی‌میرند

همچو کلاه و

عصا و

کفش‌های

چارلی چاپلین

"شیرکوبیکه س"                      

یادت می‌آید

دختری را دوست داشتی

هفت سال پیش ؟

دیروز دیدمش.

چقدر خوشحال شد از دیدنم .

کنار خیابان ایستادیم

حال و احوالی کردیم .

شوهر کرده است

یک پسر دارد و یک دختر .

درباره تو پرسید

گفتم همانی که بودی

هیچ چیز فرقی نکرده .

گفت آهان.

خوشبخت است و شوهرش را دوست دارد

خانه‌ای برای خود دارند ..

با دست پاچگی

برایت سلام فرستاد.

"بهچت نجات گیل"

برگردان:احمد پوری"